Сугыш...Нинди авыр, каһәрле, шомлы сүз бу! Бу сүз күп кенә кешеләр күңеленә аяныч һәм сагыш уята. Чөнки анда аларның әтиләре, абыйлары, ирләре һәлак булган. Кемнәрнең язмышына кагылмаган да, кемнәрнең башларына кайгы, күз яше, хәсрәт китермәгән ул. Дошманга каршы кырыс көрәш 1418 көн һәм төн дәвам иттә. Миллионнарча ватандашлар сугыш кырларында башларын салды, һәлак булды, концлагерьларда җәфа чикте. Быел халкыбыз 78 нче тапкыр Җиңү көнен билгеләп үтәчәк.

Сугыш – иң куркыныч вакыйгаларның берсе. Ләкин безнең дәү бабаларыбызга һәм дәү әбиләребезгә әлеге вакыйганы үз күзләре белән күрергә, бу вакыйгада катнашырга туры килгән. Әйе, Бөек Ватан сугышы беткәнгә быел җитмеш сигез ел була. Әмма күп еллар үтсә дә, әлеге сугыш безнең күңелләрдә, йөрәкләрдә бер урын биләп тора. Бу вакытта безнең илебез халкы җилкәгә җилкә терәшеп, үзләренең гомерләрен бирә-бирә фашизмга каршы көрәшә. Бу сугыш илебезнең бер гаиләсенә дә кагылмыйча калмагандыр дип уйлыйм.

Рәхимов Вәли Солтангәрәй улы 1923 нче елның 13 нче июлендә Әлмәт районы Югары Мактама авылында туа.1942 елда 19 яшендә Кызыл Армия сафларына чакырыла һәм фронтка озатыла. Калининград һәм Воронеж шәһәрләрендә барган сугышларда катнаша. Озак та үтми Вәли Солтангәрәй улына өлкән сержант званиесе бирелә. 1943 нче елда уң кулы яралану сәбәпле, демобилизацияләнә.Туган авылына әйләнеп кайта. Күрше Габдрәхмән авылы мәктәбенә военрук булып эшкә урнаша.

«…Во время наступательных боев с 16 июля 1944 г. он дрался смело и решительно. В боях за д. Борки 20.07.1944 г. он точным определением и ведением огня своим взводом уничтожил 3 пулеметные точки противника станковых пулеметов и 3 ручных пулемета, что способствовало общему успеху нашей наступающей пехоты».

Сегодня очень важно воспитывать молодое поколение на исторических традициях нашего народа, на героических подвигах его сынов и дочерей, на опыте великих свершений. Необходимо формировать у подрастающего поколения беззаветную любовь к Родине, делу мира, готовность к защите Отечества.3 мая 2023 г. сотрудники музея истории села Елхово имени Ахметшина Х.Х.

Айкин Владимир Сандимирович родился в 09.11.1939 году в д.Ново-Суркино. Отец его погиб в 1942 году во время Сталинградской битвы. Мать осталась с двумя маленькими детьми. Пришлось ей очень трудно, но она их воспитала достойными людьми. С 1947 года по 1951 год Владимир Сандимирович обучался в Новосуркинской начальной школе. В 1951 году поступил на учебу в Старосуркинскую семилетнюю школу и окончил в 1954 году.

Мутык Ахметзянович Ахмадуллин – Герой Советского Союза. Он родился в 1910 году в селе Урсалабаш Альметьевского района Республики Татарстан в крестьянской семье. Получил начальное образование. В 1932—1934 годах проходил службу в Рабоче-крестьянской Красной Армии. В 1935—1941 годах работал в леспромхозе в Ленинградской области. Когда началась Великая Отечественная война, Мутык Ахмадуллин был вторично призван на службу в Красную Армию. С августа 1942 года — на фронтах Великой Отечественной войны.

Каждую весну мы с чувством гордости и благодарности встречаем День Победы. Победы, которая была во многом одержана благодаря людям, тем, кто вёл борьбу с врагом на фронтах, кто трудился в тылу - женщинам, старикам, детям, не жалевших себя ради приближения этого дня. Нам же, поколению XXI века предстоит сохранить память о каждом внесшем вклад в освобождение Родины от захватчиков.

Хәлиулла Әхмәтшини исемендәге Елховай авылы тарихы музее хезмәткәрләре көче белән Бөек Ватан сугышында катнашкан авылдашларыбыз истәлегенә куелган һәйкәл янындагы чәчәк түтәлләренә чәчәкләр утыртылды!