Фронтовики

Сибгатуллин Ханиф Сибгат улы1905 елда Беренчемай районы (хәзерге Әлмәт районы) Түбән Абдул авылында туган. Бөек Ватан сугышының беренче көнненнән үк Беренчемай районы РВКсыннан сугышка чыгып китә.1941 нче елда Ленинград блокадасын азат итүдә катнаша.1944 нче елда каты яралардан соң туган авылы Түбән Абдулга кайта. Озак ял итеп тормый,Карл Маркс исемендәге колхозга счетовод булып эшкә керә. Дәүләт тарафыннан бирелгән бүләкләре: беренче дәрәҗә Бөек Ватан сугышы ордены, «Ленинградны азат итүдә катнашкан өчен» медале, «Сугышчан батырлык» медале.

Ахметшин Шакир Закир улы 1926 елныж 20 апрелендә Беренчемай ( Хәзерге Әлмәт районы) Түбән Абдул авылында туа. Беренчемай районы РВК сыннан 1943 елда сугышка чыгып китә.Фронтта ул пулемётчик була.Япония самурайларына каршы да сугышырга туры килә аңа.1946 елда җиңү яулап туган авылы Түбән Абдулга кайта. Сугышта күрсәткән батырлыклары өчен аңа беренче дәрәҗә Бөек Ватан сугышы ордены,«Японияне җиңгән өчен»медале белән бүләклиләр. Сугыштан кайткач та « Путь к коммунизму» колхозын күтәрүдә үзеннән зур өлеш кертә.

Минхаеров Әхмәди Заки улы 1922 елда Әлмәт районы Түбән Абдул авылында туган.

Дәрземанов Хәбибулла Насыйбулла улы 1916 елда Әлмәт районы Елховой авылында туа. Бөек Ватан сугышы ветераны Хәбибулла Нәсыйбулла улы 1941-1946 елгы кан кыюлы аяусыз сугышта бик күп батырлыклар күрсәтеп дошманнар белән көрәшә.

Гильманов Нәҗип Багман улы, 1924 елның 22 сентябрендә Әлмәт районы Елховой авылында туган.Үзенең яшьтәшләре белән бергәләшеп Елховой авылы кыр капкасыннан Акташ военкоматы аша сугыш кырына чыгып китә.1942 елның 20 августыннан Калинин фронтында без - дигән хәбәр ала аның гаиләсе, фронттан килгән өчпочмаклы хат аша.Шушындый хатлар авылга әле берсенә, әле икенчесенә килеп тора. Андый көнне күрше - тирәләр белән бергәләшеп җыелышып укыйлар, җавабын да бергәләшеп тиз генә язып салалар.

Сибгатуллин Габбас Әсәдулла улы 1924 елның 24 февралендә, Әлмәт районы Елховой авылында туа. Гаиләдә олы бала, бөек Ватан сугышы башланганда аның әле 17 яшен тутырып, егет булып кына килә торган чагы. Әтисе Әсәдулла Сибгат улын яше олырак булу сәбәпле корал ясау өчен заводка эшкә җибәрәләр, ә Габбас Әсәдулла улы барлык авылдашлары белән беррәттән чираты җитүгә сугышка чыгып китә. Бала чагыннан ук әтисе белән балык тотып, урманга ауга йөреп үскән йөгетнең, төз итеп ату осталыгы барлыгын күреп алалар. Аны сугышта снайпер итеп билгелиләр.

Зигангиров Вагиз Зиангир улы 1918 елның 5 октябрендә, Әлмәт районы Елховой авылында туа.

"Трудные времена" (из воспоминаний Аллахыдата Сафуанова, уроженца Нижней Мактамы) С момента окончания войны прошло 76 лет, но несмотря на это, воспоминания ветеранов представляют огромный интерес для молодого поколения. «В мае 1941 года Ахмета проводили в армию. Это была наша последняя встреча. Немного погодя,22 июня, началась большая война. Начали ежедневно отправлять мужчин и женщин на фронт большими группами. Меня военкомат по брони направил в районную мастерскую изготавливать лыжи для фронтовиков. В конце ноября я и сам был призван на войну.

До войны работал председателем сельского совета. 28 августа 1941 года был призван на войну. Освоил специальность военного связиста. В одном из самых ожесточенных боев на Харьковском направлении 15 июля 1942 года, оставшись в окружении, попал в плен. Был в лагере для военнопленных в городе Доле во Франции. По устным воспоминаниям тех, кому Габделхак ага рассказывал о годах в плену, немцы их использовали на севере Африки для рытья траншей в битвах с союзными войсками. Был освобожден союзниками. После прохождения советского фильтрационного лагеря был демобилизован в 1945 году.

Работал сначала бухгалтером в деревне, затем был оператором-нефтяником. Офицерскую пенсию, которую копил всю жизнь, всего 20 тысяч рублей, в 1987 году вложил в перестройку здания старой библиотеки в мечеть с минаретом.